سینترا، شهری تاریخی و باشکوه در فاصله حدود ۳۰ کیلومتری غرب لیسبون، پایتخت پرتغال، یکی از شگفت‌انگیزترین و پربازدیدترین مقاصد گردشگری این کشور است. این شهر که در میان تپه‌های سرسبز و طبیعتی بکر آرمیده، به دلیل معماری رمانتیک قرن نوزدهمی و چشم‌اندازهای فرهنگی و طبیعی بی‌نظیر خود، در سال ۱۹۹۵ به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. سینترا نه تنها به خاطر قصرهای مجلل و باغ‌های دلربایش شهرت دارد، بلکه تاریخ پر فراز و نشیب آن از دوران موروها تا پادشاهان پرتغال، به این منطقه هویتی یگانه بخشیده است.
تاریخ سینترا به قرون وسطی بازمی‌گردد، جایی که موروها (مسلمانان شمال آفریقا) از قرن هشتم تا دوازدهم میلادی بر این منطقه حکمرانی می‌کردند و تأثیر عمیقی بر معماری و فرهنگ آن گذاشتند. قلعه‌های سنگی باستانی مانند قلعه موروها، یادگاری از آن دوران است. پس از بازپس‌گیری این سرزمین توسط مسیحیان، پادشاهان پرتغال شیفته زیبایی طبیعی و آب و هوای خنک سینترا شدند و آن را به اقامتگاه تابستانی خود تبدیل کردند. این دوران، اوج شکوفایی سینترا بود و باعث ساخت قصرهای باشکوهی شد که امروزه هویت این شهر را شکل می‌دهند.
در این مقاله در مجله گردشگری نیکی گشت قصد داریم توضیحاتی در خصوص شهر دیدنی سینترا که از مهمترین جاذبه های گردشگری پرتغال است توضیحاتی ارائه نماییم . با ما همراه باشید.
سینترا به عنوان یکی از ثروتمندترین شهرداری‌ها در پرتغال و شبه‌جزیره ایبری شناخته می‌شود. این شهر میزبان یکی از بزرگ‌ترین جوامع خارجی مقیم در ریویرای پرتغالی است و به طور مداوم به عنوان یکی از بهترین مکان‌ها برای زندگی در پرتغال رتبه‌بندی می‌شود.
انجمن سالانه بانک مرکزی اروپا، رویدادی که توسط بانک مرکزی اروپا سازماندهی می‌شود، در سینترا برگزار می‌گردد. این رویداد نشان‌دهنده اهمیت سینترا به عنوان یک مرکز فرهنگی و اقتصادی در اروپا است.
علاوه بر مقاله جاذبه های دیدنی سینترا ، پیشنهاد میکنیم مقاله جاذبه های گردشگری و دیدنی لیسبون و دیدنی های پورتو را نیز مطالعه نمایید.
تمدن‌های گذشته و ارثیه‌ای جهانی
گردنبند طلای سینترا که از دوران برنز میانه است و اکنون در مجموعه موزه بریتانیا قرار دارد، نمونه‌ای برجسته از دوران تاریخی این منطقه است. علاوه بر این، محوطه‌های عصر آهن و آثاری از دوران پونیک نیز در این منطقه یافت شده که از تمدن‌های بومی و مدیترانه‌ای حکایت دارد.
در دوران رومی، سینترا بخشی از عظیم Civitas Olisiponense بود و شواهدی از حضور رومی‌ها از قرن اول تا پنجم میلادی در این منطقه به دست آمده است. با اشغال مورها، سینترا به عنوان Xintara شناخته شد و به عنوان یک شهر مهم در نزدیکی دریا و مه‌آلود دائمی توصیف شده است.
جاذبه های گردشگری سینترا
سینترا، با قرارگیری در نزدیکی لیسبون، یکی از گنجینه‌های باشکوه پرتغال است که در فاصله تنها 40 دقیقه‌ای با قطار از ایستگاه روسیو قرار دارد. این شهر، که به دلیل فضاهای سبز وسیع و مناظر جنگلی خود مشهور است، به عنوان یکی از مقاصد اصلی گردشگری در ریویرا پرتغال شناخته می‌شود.
پارک و قصر مونسراته (Park and Palace of Monserrate)
پارک و قصر مونسراته (Park and Palace of Monserrate)، نگینی دیگر در میان گنجینه‌های تاریخی و طبیعی شهر سینترا در پرتغال است. این مجموعه که به دلیل معماری منحصربه‌فرد و باغ‌های گیاه‌شناسی بی‌نظیرش شهرت دارد، تجربه‌ای متفاوت از بازدید از یک اثر تاریخی را به ارمغان می‌آورد و در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است. مونسراته مکانی است که هنر، طبیعت و فرهنگ‌های گوناگون در آن به زیبایی هرچه تمام‌تر در هم آمیخته‌اند.
ریشه‌های مونسراته به قرن شانزدهم بازمی‌گردد، جایی که یک کلیسای کوچک در این مکان ساخته شد. با این حال، پس از زلزله ویرانگر لیسبون در سال ۱۷۵۵، این بنا رو به ویرانی نهاد. در اواخر قرن هجدهم، جرارد د گنوی (Gerard de Visme)، یک بازرگان انگلیسی، این زمین را اجاره کرد و خانه‌ای به سبک نئوگوتیک بر خرابه‌های کلیسا بنا نهاد. بعدها، ویلیام بکفورد (William Beckford)، رمان‌نویس و کلکسیونر هنری انگلیسی، این ملک را اجاره کرد و با ذوق فراوان خود، باغ‌هایی وسیع و متنوع در آن ایجاد نمود. گفته می‌شود لرد بایرون (Lord Byron)، شاعر رمانتیک مشهور، در سال ۱۸۰۹ از این مکان بازدید کرده و از زیبایی آن الهام گرفته و از آن در شعر “حج چایلد هارولد” خود یاد کرده است.
اما دوران اوج مونسراته با خرید آن توسط فرانسیس کوک (Francis Cook)، یک تاجر و مجموعه‌دار ثروتمند انگلیسی در سال ۱۸۵۶ آغاز شد. کوک با کمک معمار انگلیسی، جیمز مورفی (James Knowles Jr.)، اقدام به بازسازی و توسعه قصر و باغ‌ها به شکل امروزی آن‌ها کرد. او با الهام از سفرها و علاقه خود به فرهنگ‌های مختلف، معماری قصر را با ترکیبی از سبک‌های هندی، گوتیک، و موروها (اسلامی) طراحی کرد که آن را از سایر قصرهای رمانتیک منطقه متمایز می‌سازد. این قصر در سال ۱۹۴۹ توسط دولت پرتغال خریداری و در سال ۱۹۷۸ ملی اعلام شد و پس از بازسازی‌های گسترده، به روی عموم بازگشایی گردید.
قلعه‌های سربه‌فلک کشیده سینترا
سینترا با داشتن سه قلعه باشکوه، یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را به نمایش می‌گذارد. کاخ پنا، کوئینتا دا رگالریا و قلعه مورها، هر کدام با معماری خاص و داستان‌هایی پر رمز و راز، گردشگران را به خود جذب می‌کنند.
پیشنهاد میکنیم علاوه بر مقاله جاذبه های دیدنی سینترا مقاله جاذبه های دیدنی براگا را نیز مطالعه نمایید.
کاخ پنا: افسانه‌ای در دل جنگل‌ها
قصر ملی پنا (Palácio Nacional da Pena) که بر فراز یکی از بلندترین تپه‌های رشته‌کوه‌های سینترا در پرتغال خودنمایی می‌کند، نه تنها یکی از نمادهای اصلی این شهر تاریخی است، بلکه شاهکاری از معماری رمانتیک قرن نوزدهم به شمار می‌رود. این قصر با رنگ‌های خیره‌کننده، برج‌ها و مناره‌های خیال‌انگیز و موقعیت بی‌نظیرش، منظره‌ای رؤیایی را در دل طبیعت سرسبز سینترا پدید آورده و یکی از “عجایب هفت‌گانه پرتغال” و میراث جهانی یونسکو است.
تاریخچه قصر پنا به قرون وسطی بازمی‌گردد؛ در ابتدا، در قرن دوازدهم یک کلیسای کوچک در این مکان وجود داشت که بعدها در قرن شانزدهم، مانوئل اول، پادشاه پرتغال، به جای آن یک صومعه هیرونیمیتی را بنا نهاد. این صومعه تا زلزله ویرانگر لیسبون در سال ۱۷۵۵ که بخش زیادی از آن را تخریب کرد، فعال بود و نهایتاً در سال ۱۸۳۴ متروکه شد.
نقطه عطف در تاریخ پنا، زمانی بود که فردیناند دوم، پادشاه پرتغال (ملقب به پادشاه-هنرمند)، در سال ۱۸۳۸ این صومعه مخروبه را خریداری کرد. فردیناند دوم، که شیفته هنر و معماری رمانتیک بود، تصمیم گرفت آن را به یک اقامتگاه تابستانی سلطنتی تبدیل کند. او با همکاری معمار آلمانی، بارون ویلهلم لودویگ فون اشوگه (Baron Wilhelm Ludwig von Eschwege)، رؤیای خود را به واقعیت پیوست. ساخت و ساز بین سال‌های ۱۸۴۰ تا ۱۸۵۰ به طول انجامید و در سال ۱۸۴۳ برج ساعت آن تکمیل شد. پادشاه فردیناند دوم با سلیقه خاص خود، دستور داد بخش قدیمی صومعه به رنگ قرمز و بخش جدید کاخ به رنگ زرد رنگ‌آمیزی شود که این ترکیب رنگی اکنون به نماد قصر پنا تبدیل شده است.
کوئینتا دا رگالریا: میراثی باشکوه
کوینتا دا رگالرا (Quinta da Regaleira)، واقع در شهر تاریخی سینترا پرتغال، تنها یک مجموعه باغ و کاخ نیست؛ بلکه دروازه‌ای به دنیایی از رمز و راز، نمادگرایی‌های باستانی و معماری غنی است. این ملک باشکوه، که به دلیل زیبایی‌های خارق‌العاده و مفاهیم پنهانش شهرت جهانی دارد، از سال ۱۹۹۵ به همراه چشم‌انداز فرهنگی سینترا، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
ریشه‌های کوینتا دا رگالرا به قرن هفدهم بازمی‌گردد، اما شکل و شمایل کنونی آن عمدتاً حاصل تلاش‌های آنتونیو آگوستو کاروالیو مونتیرو، یک سرمایه‌دار ثروتمند و علاقه‌مند به علوم خفیه و نمادگرایی، در اوایل قرن بیستم است. مونتیرو که به “مونتیروی میلیونر” شهرت داشت، این ملک را در سال ۱۸۹۲ خریداری کرد و با استخدام معمار و طراح صحنه ایتالیایی، لوئیجی مانینی (Luigi Manini)، رویای خود را از ساخت مکانی سرشار از نمادها و ارجاعات به کیمیاگری، فراماسونری، شوالیه‌های معبد، و عرفان را محقق ساخت. ساخت و ساز بین سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۰ به طول انجامید. پس از مرگ مونتیرو در سال ۱۹۲۰، این ملک چندین بار دست به دست شد تا اینکه در سال ۱۹۹۷ توسط شورای شهر سینترا خریداری و در سال ۱۹۹۸ برای عموم گشایش یافت.
معماری کوینتا دا رگالرا تلفیقی از سبک‌های رمانتیک، گوتیک، رنسانس و مانوئلین (Manueline) است.
پارک طبیعی سینترا-کاسکایس و میراث جهانی یونسکو
این منطقه شامل پارک طبیعی سینترا-کاسکایس است که کوه‌های سینترا از میان آن عبور می‌کنند. مرکز تاریخی ویلا دی سینترا به خاطر معماری رمانتیک قرن نوزدهم، املاک تاریخی، ویلاها، باغ‌ها و کاخ‌ها و قلعه‌های سلطنتی معروف است که منجر به طبقه‌بندی این شهر به عنوان یک میراث جهانی یونسکو شده است. نمادهای برجسته سینترا شامل قلعه مدیوال مورها، کاخ رمانتیک پنا و کاخ ملی سینترا در دوره رنسانس پرتغال است.
پیشنهادی : برج بلم لیسبون
سینترا؛ مقصدی فراموش‌نشدنی
با توجه به ویژگی‌های منحصربه‌فرد و تاریخی، سینترا یکی از زیباترین و دیدنی‌ترین شهرهای پرتغال است که هر گردشگری را به خود جذب می‌کند. از کاخ‌های سلطنتی گرفته تا طبیعت بکر و پارک‌های زیبا، همه و همه دلیلی برای بازدید از این شهر رویایی است.
